Nooit geen NK 10 km meer, zei ik deze zomer na het NK 10 km in Utrecht. Veel te veel stress en druk en dat alleen maar door 2 letters: NK.
Daar stond ik weer in het startvak met veel wind en in de regen bij het NK Dames Senioren. Om mij heen hele snelle dames en dames van ongeveer mijn niveau of iets sneller. Na wat overleg over wie wat wilde lopen bleek dat iedereen onder de 40 minuten wilde lopen. Ik ook! En vandaag gaat mij dat lukken ook dacht ik. Wat er ook gebeurt, ik ga niet voor minder.
Bam! Startschot, daar gaan we. O ja, dit gaat te snel, eigen tempo zoeken en een te snelle eerste kilometer gelopen. Daarna ingehouden gelopen omdat ik wist dat de eerste 5 kilometer het pittigst zouden zijn. Na 4 kilometer een lange klim, weer tegenwind. Grrrr, geen idee hoe mijn tijd er voor stond. Maar het voelde nog steeds te goed. Dat bleek bij het 5 km punt ook wel te kloppen, 20.12 gaf de klok aan. Vanaf dat punt ben ik gas gaan geven en kon ik dat goed volhouden. Het was ook fijn om voor me nog dames te zien waar ik mooi naar toe kon lopen. Het verbaasde me enorm dat ik dat tempo nog zo makkelijk kon volhouden. Bij 9 kilometer dus nog een tandje erbij en liep ik de laatste kilometer nog in 3.46 min/km. In de laatste 100 meter nog een mooie sprint met een andere dame. Daardoor liep ik een PR op deze afstand. Mijn eindtijd was 39.34. Wat was ik blij, maar vooral opgelucht. Ik wist dat ik het kon, maar toch… Blessure aan het eind van 2013 gehad, opbouwen, alleen maar crossjes gelopen, nieuwe trainer, nieuw schema, andere trainingen en mensen die zeiden dat ik geen PR’s meer zou lopen bij mijn nieuwe trainer. Maar zulke mensen geven mij juist de motivatie om door te gaan en nog beter en harder te trainen en vooral de moed om ze te negeren en negatieve mensen uit mijn omgeving te weren. Reken maar dat er nog meer PR’s gaan komen!
Wat een heerlijke fijne wedstrijd heb ik gelopen! Op naar de CPC Loop in Den Haag. Tja, weer een NK… De letters NK beginnen te wennen lijkt het 🙂