Daar stonden we dan achter in de rij om ons startnummer op te halen! Zeer op tijd waren Jeroen en Marleen Loman en ik van huis weggereden en dan vervolgens 35 minuten in de rij voor ons startnummer. Dat was nog langer dan dat we over de 5 km hoopten te gaan doen. Gelukkig was het mooi weer maar dit was een beetje balen en stressvol. Snel een banaan naar binnen proppen en omkleden en daarna en een hele korte warming up van 5 minuten gedaan en we konden het startvak al in. Ik had van te voren gemaild of ik in het wedstijdvak mocht starten omdat ik aan die limiet voldeed. Ook hier was verder niets mee gedaan dus zijn we maar gewoon het hek over geklommen en in het wedstrijdvak gaan staan. Gelukkig werd de start 10 minuten uitgesteld waardoor we nog even wat heen en weer konden dribbelen en nog wat leuke praatjes konden maken met bekenden van Facebook en Instagram. Dus het was best gezellig daar.
Nadat iedereen zich weer opgesteld had achter de startlijn werd het startschot gelost door ‘mister Ajax’ himself, hoe leuk is dat? Voor degene die niet weten wie dit is: Sjaak Swart. Hij maakte deel uit van het gouden Ajax elftal begin jaren zeventig. in 1971, 1972 en 1973 wisten zij de Europa Cup te winnen. Ook is meneer Swart benoemd tot erelid van Ajax. Heel leuk om hem eens in levende lijve te zien.
6, 5, 4, 3, 2, 1, paf daar gingen we. Zelf ging ik er hard in de eerste km. Natuurlijk zag ik om me heen een paar snelle dames en meisjes dus probeerde ik gelijk een mooie positie te vinden. Dit bleek gelijk op de 1e positie te zijn. 3’35m gaf het klokje aan de 1e km, oeps dacht ik. Mijn snelse opening ooit. Dit gat me bezuren straks dacht ik. Maar tegelijk voelde het goed aan in mijn benen. Dus besloot ik iets gas terug te nemen maar niet te veel en het gewoon te proberen. Kilometer 2 ging in 3’45m. Het is niet een al te snel parcours vind ik, met veel stoepjes en bochtjes. Dus kilometer 3 en 4 gingen iets langzamer maar toch nog in 3’49m & 3’50m. Daar keek ik nog even achterom hoe groot het gat was met de 2e dame. Dit was Fa Adda, ik zag dat ze wel een hele goeie laatste kilometer zou moeten lopen om me voorbij te kunnen gaan. Maar ja, je weet maar nooit natuurlijk dus het gas er maar weer op. Maar in de laatste kilometer komt ook nog een erg leuk klimmetje om in het stadion te komen. Pffff snel en met korte pasjes naar boven, hup de bocht om en verder gaan met waar ik mee bezig was. Iets verderop zag ik Fa Adda net aan de klim beginnen en wist ik eigelijk al wel dat ik de winst zou binnenhalen. Na druk zwaaiend naar Jeroen, die mij natuurlijk niet zag, snel weer het ritme oppakken en verder met de tocht. Mijn horloge bliepte net nadat ik het stadion in kwam op 5 km, die kwam uit op 3’45m (18’44 min totaal). Wauw dacht ik, het gaat lekker. Maar ik moest nog een klein stukje door het leuke stadion over het gras van de spelers om bij de finish te komen waar ik mocht finishen en door een echt lint te lopen. Altijd leuk 😉 Achter mij kwam Fa Adda binnen in een mooie tijd van 19’40m. Al snel daarna kwam Jeroen binnen in 19’57 met in zijn rug Marleen Loman die in de sprint het nog wist te redden tot een 3e plaats bij de vrouwen. Dat betekende dus dat we samen op het podium mochten staan. Hebben we dus niet voor niets 35 minuten in de rij staan wachten op ons startnummer.
Leuk om na eens in het olympisch stadion (marathon Amsterdam 2014) nu ook in de Arena op het podium te mogen staan. Vorig jaar was de prijsuitreiking buiten. De prijs uitreiking werd gedaan door ‘mister Ajax’. Na een stevige handruk en 3 stevige zoenen mocht ik plaats nemen op de hoogte trede. Hoe leuk is dat? Gehuldigd worden door ‘mister ajax’ himself!
Over het ophalen van onze tassen zal ik alleen maar zeggen: gelukkig was het mooi weer!!
- Jacolien Ruizendaal
- Overall 15th of 1,324
- Female 1st of 634
- Time 19’09m
Bedankt voor het lezen 🙂
Hieronder wat leuke foto’s: