NK Halve marathon CPC Loop

Onderweg naar de CPC Loop
Heerlijk wat later op de dag een wedstrijd lopen. Niet te vroeg uit bed en gewoon ontbijten en eten wat ik altijd eet. Na een voorspoedige autorit en de file omzeilt, snel een parkeerplek gevonden op loopafstand van het Maliveld. Jeroen en ik waren ruim op tijd om nog heerlijk in de zon te genieten van een lekkere lunch. Nou ja, genieten… Alsof ik brood van 2 weken oud weg moest krijgen. Ik weet zeker dat ik toch echt vers brood bij de bakker op Urk had gekocht. Zenuwen, zenuwen! Eeuwige twijfel, heb ik wel genoeg gegeten? Pfff, heb ik wel genoeg duur getraind? Op dat laatste kon ik al wel antwoord geven: nee! Maar uitlopen ging echt wel lukken. Maar op welke snelheid was de vraag.

De Race
Het ideale van een NK is dat je vrijwel vooraan in het startvak kan instappen. En dat dat niet al 30 minuten van te voren hoeft. Zodoende stond ik ongeveer 10 minuten voor de start met wat bekende gezichten in het startvak te wachten op het verlossende startschot wat mijn zenuwen zou doen afnemen. Bam, daar gingen we! Altijd oppassen dat ik niet struikel of een of andere eikel die je omver probeert te duwen. Ik begrijp daar dus helemaal niets van. Alhoewel ik tegenwoordig gewoon terugduw! Eigenlijk zat ik vrij snel in een aangenaam tempo wat wel heel de wedstrijd dacht vol te kunnen houden. Natuurlijk kwam ik de eerste 5 km al te snel door, 20:23 om precies te zijn. Vanaf dat moment ben ik wel iets rustiger gaan lopen. Dat kon ik makkelijk volhouden en haalde nog wat vrouwelijke loopsters in. Eigenlijk kon ik niet geloven dat het zo lekker ging. Dat kon niet goed gaan dacht ik nog. De 10 km kwam ik door in 41:26. Ik lag nog mooi op schema om 1:28:nogwat te lopen.

01 02
In de verte zag ik Jeroen met water, wat zeer welkom was! Ideaal die persoonlijke verzorging. Pfff, maar bij 12/13 kilometer begon ik toch te merken dat ik niet genoeg duur op snelheid in de benen had zitten. Het begon allemaal wat strammer en houteriger te voelen. Dat bleek ook wel bij doorkomst op 15 km, 1:02:52. Gelukkig genoot ik nog steeds en kon ik er positief bij blijven denken. Super lief ook dat Jeroen vanaf de de boulevard bij me bleef en kon fietsen. Vanaf de boulevard was het nog een lange bijna rechte weg naar de finish. Voor mijn idee hebben we daar toch aardig tegenwind gehad. Maar toch kon ik me er toe zetten tot 20 km iets sneller te lopen dan van de 10 tot 15 km. In 1:24:40 kwam ik door.

Pfff, nog 1100 meter. Die kon ik gewoon niet meer aanzetten qua snelheid. Hoe graag ik het in mijn hoofd ook wilde. Ik heb er alles uitgehaald wat er nog  in zat. En dat was niet echt veel. Die 1100 meter gingen in 4:26. Ik zag de klok net op 1:29:00 schieten op het laatste stukje. Eindtijd 1:29:06. Ik kwam met een glimlach over de finish. Een brede glimlach! Een pr op een officieel halve marathon parcours.

Snel mijn medaille opgehaald en nog wat gezellige praatjes met andere lopers gehad en daarna snel op weg om Jeroen op te zoeken. Superblij dat hij mee was en mee fietste. Thanks ❤️ Daarna nog even een klein stukje uitgelopen en ik merkte dat mijn benen alweer heel goed aanvoelden. Dat bleek de volgende dag en de dag erop ook wel zo te zijn. Totaal geen last. Superfijn gevoel is dat. Als alles goed gaat ben ik volgend jaar zeker weer van de partij.

Trouwens, die 6/7 seconden die ik te langzaam heb gelopen ga ik zeker nog wel goed maken. Met een betere voorbereiding kan dit zeker sneller 🙂 “Maar ik ben blij” zou Churandy Martina zeggen…

03

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.